VI. – VIII. yüzyıllar
İnsan hafızası ve hatta tarihçi hafızası sık sık seçici Bellek kayıplarının kurbanı oluyor. Şöyle ki, XXI. yüzyılda ve en az bin yıldır, çokeşlilik, Batı’da oy birliğiyle ilkel bir sapkınlık, hatta bir barbarlık işareti olarak değerlendirildi. Batı’nın Tüm maddelerince yasaklandı, batı uygarlığına yabancı bir şey olarak görüldü.
Dolayısıyla VI. yüzyıldan VIII. yüzyıla, Merovenjlerden Karolenjlere kadar şu anda Fransa olarak isimlendirilen bölgede karar süren Tüm hükümdarların çokeşli olduklarını hatırlatınca çağdaşımız birçok kişiyi şaşırtmış olacağız. Lakin bu nokta, Fransa’nın birinci hükümdarlarının imajlarına ziyan verdiği üzere otoriteye de ziyan verdiğinden, ayrım ettirmeden unutturuldu.
Dönemin Ünlü anı muharriri, Frankların Tarihi‘ni yazan Gregoire de Tours’un okunması, bu bakımdan bir Feydeau oyunu kadar eğlencelidir. Oradan öğrendiğimize nazaran Ingonde, Soissons hükümdarı ve Clovis’in dört oğlundan biri olan kocası Clotaire’den kızkardeşi Arnegonde için Varlıklı ve zeki bir koca bulmasını rica ettiğinde, Clotaire, Arnegonde’un meskenine giderek ona evlenme Teklif etti.
Saraya döndüğünde birinci karısına şunları söyledi: “Kızkardeşini evlendirmek için Varlıklı ve zeki bir koca ararken, kendimden daha düzgününü bulamadım.”
Clotaire’in yedi oğlu oldu; ne tuhaftır ki kızlardan bahsedilmez… Eşleri şunlardır: Ingonde, Arnegonde, Chunsine, Radegonde (Azize Radegund), Gondioque (Orleans hükümdarı olan erkek kardeşi Clodomir’in dul eşi) ve Waldrade (kuzenlerinden biri olan Theodebald’ın eski karısı). Radegonde, babasının yönetimindeki Thüringen isyanından ve kardeşinin Clotaire tarafından 555’te idamından sonra, saraydan kaçtı: Aziz Medard tarafından diyakones olarak kutsandı, Poitiers’de Sainte-Croix manastırını kurdu. Orada Bizans imparatorunun ona yolladığı gerçek haçın bir modülü bulunur. Haremden kaçan bu kişi, sevgililer ortasına katılacak ve Poitiers’nin kollayıcı azizesi olacaktır.
Ne Clotaire’in kardeşleri, Reims hükümdarı Thierry, Clodomir ve Paris hükümdarı Childebert, ne de onun krallığını (vahşice) paylaşan dört oğlu, Caribert, Gontran, Chilperic ve Sigebert ondan aşağı kaldılar. Ayrıyeten Burgonya hükümdarı Gontran Evvel Venerande, sonra Marcatrude ve sonunda Bobilla lakaplı Austrigilde ile evlendi. Şunu da Özellikle belirtelim; kral bu ortada Marcatrude’u boşamış, o da bu yüzden ölmüştü. Caribert’in de dört eşi oldu fakat Irk olarak sırf bir kız çocuğu bıraktı. Evlilik ve Siyaset açısından dört oğlunun en beteri Chilperic’tir: Audevere ile evliydi, Vizigot hükümdarının Aka kızı Galswinthe ile evlenmek için onu boşadı. Ne yazık ki bir Yıl sonra, Galswinthe yatağında boğulmuş olarak bulundu (katili kendi kocasıydı) ve alçak Fredegonde onun yerini aldı. Fredegonde, Chilperic’in birinci karısı Audevere ile iki çocuğunu, sonra kayınbiraderi Sigebert’i öldürttü. Chilperic de sonunda öldürüldü.
Kraliyet ailesindeki bu kanlı çokeşlilik Merovenjlerin, sonra Karolenjlerin hükümdarlıklarının tamamında devam etti: Şarlman’ın dokuz eşi oldu, ona on dokuz çocuk vermişlerdi ancak öldüğünde yalnızca biri hayattaydı, Dindar Louis ismiyle tanınan Louis. Çocukluk ve ergenlik çağında mevt oranlarının Fazla yüksek oluşu, hükümdarların çokeşliliğini kısmen açıklar (halklarınkinden bahsetmezsek). Geri kalan kısım da Cermen gelenekleriyle (çünkü Franklar Cermen’dir) açıklanabilir. Galya-Romalılar klasik olarak Biricik eşlidir.
VIII. yüzyılın sonundan itibaren krallıkta rolü artan kilise, kuralların dışına çıkmış gelenekleri biraz sisteme sokmaya başlar: Sadece birinci eşin çocukları yasal kabul edilir lakin ikinci bir eş alınması yasaklanmaz.
Bu değişiklik yeni bir sıkıntıya yol açar: İkinci sıradaki eş, çoklukla pozisyonuna pek uyamaz ve daha ileri yaşta olansa birinci sıradaki yerini vermeyi reddeder; o Vakit kocaya ondan boşanma talebinde bulunmaktan Öbür bir yol kalmaz. Öte yandan, kilise buna giderek daha güç müsaade verir ve kocanın yaşlandığı yahut gücü azaldığı için birinci karısını bırakmaması gerektiğini ileri sürer. Bu türlü uzun ve karmaşık bir çekişme Theutberga’dan boşanmak isteyen Lotharingie (Lorraine) hükümdarı II. Lothaire (825-869) ile Papa I. Nicolaus’u karşı karşıya getirir.
XI. yüzyılda Gregoryen reformuyla tekeşlilik Yine Güç kazandı. Gözdeler ve metresler çağı başladı. Öğrencilerin ve ayrıyeten ebeveynlerinin önünde bu geleneklerden bahsetmek yakışıksız olurdu. Bu nedenle birinci hükümdarların Ömür hikayeleri yumuşatıldı.
Gerald Messadie – 4000 Yıllık Tarihi Aldatmacalar .
Yorum Yok